o Κόσμος μου

μια βολτουλα στο φλοισβο μπορει να διωξει ολη την πιεση της ημερας μονο και μονο η θαλασσα και η ηρεμια. τα μαγαζακια και τα παιδια με τα ποδηλατα,τα ιστιοπλοιικα στον ομιλο νιωθεις οτι εισσαι αλλου. η μερα συνεχιστηκε με ενα live σε ενα ηρεμο μερος ομορφο και μπορω να πω οτι ευχαριστηθηκα πολυ. η ευχαριστηση συνεχιση συνεχιστηκε με ενα 10 ωρο υπνο. αχχχχχχ.

ολα ομορφα και ηρεμα μου φαινονται λιγος υπνος μου λειπει τιποτα αλλο. στην δουλεια πολυ καλα και χτες και σημερα καταφερα κ πηγα κ μια βολτουλα κ το ευχαριστηθηκα ηρεμησα. επισης ενα γκομενακι ειπε οτι του αρεσα μου ανεβηκε η διαθεση χαρηκα πολυ και η ειρηνιω μου ειπε να παω σαντορινη.αχ δεν γινετε ομως γινετε?δεν νομιζω θα το προτεινω αυριο αν κ βαριεμαι να ταξιδευω μοναχουλα. τραλαλαλαλαλαλαλαλλα

etsi bravo iremise kalo mou na ksekourasteis na iremiseis dioxe oti se apasxolei k se fovizei k oneira glukaa aurio doulitsa turopita k fusika xorossssssss tha zugistooooooooooooooooooooooo tralallalala

εννω ολα δειχνουν να πανε καλα ολη η πιεση και η προσπαθεια μου εξωτερικευεται σε αγχος τρελο.να προλαβω να τα κανω ολα. αυτο που χρειαζομαι ειναι ηρεμια θα παρει καιρο μεχρι να στρωθει η δουλεια και εγω πρεπει να βρω μια αλλη ασχολια για να ξεχνιεμαι και να μην σκεφτομαι την δουλεια ολη μερα. αποφασισα λοιπον να φτιαξω το δωματιακι μου που το εχω αφησει και επισης να βρω και ιδεες για να φτιαξω και το μπαλκονακι μου.θα παρω προσφορες για βαψιμο αυτο ειναι το πρωτο βημα και θα μαζευω σιγα σιγα τα πραγματα θα παρω ξυλουργο για την ντουλαπα και να το κανω ομορφο.να αλλαξω τις κουρτινες να ειναι πιο ζεστος ο χωρος και πιο ωραιος για μενα. χτες βγηκα και ειπια κ με επιασε το κεφαλι μου..2 φορα.παραπαταγα και τωρα νυσταζω γιατι δεν κοιμηθηκα πολυ.

δευτερη αναρτηση για το ιδιο θεμα.εχουν περασει 3 ημερες και προκυψανε πολλα προβληματα και πρεπει να μαθω να μιλαω. το ιτ ειναι μπουρδελο και ο νικος το βλεπει συνεχεια μπροστα του. με ρωτησε γιατι εγινε αυτο 9 εχουμε roaming profiles)και του πα ετσι τα βρηκα και λεει ο διευθυντης δεν μαρεσει εμενα αυτο αλλα δεν καταλαβα εγω φταιω που η αποφαση του ιτ μανατζερ ητανε αυτη. αυτο θα του το πω και θα μιλησω και στον νικο και θα του δειξω με εμαιλ οσα εχω πει κατα καιρους και επισης θα αρχισω να περνω κ αλλες πρωτοβουλιες. θα παω νωριτερα να στησω σε αλλο μηχανημα τον χρηστη να τον κανω restore και να δουμε τι γινετε.ο νικος θα παει να κοιταξει το ιδιο μηχανημα οποτε να ειμαστε καλυτερα.εχω αγχωθει παρα πολυ και πρεπει να ηρεμησω ο νικος ειναι ηρεμος αυτο ειναι το καλο. εχει τροπους κ τους διαχειριζεται μαρεσει.

καθομαι και σκεφτομαι την συμπεριφορα που θα πρεπει να εχω. απο την μια λεω να κανω οσα κανω και οσον αφορα τα μεγαλα project να λεω θα ενημερωσω τον νικο και θα σας ενημερωσω προκειμνου να μην λαμβανω project χωρις την συμφωνη γνωμη του.απο την αλλη λεω να δω πως θα ειναι η να πιασω μια συζητηση μαζι του για να ειμαστε οκ. το βασικο ειναι οτι πρεπει να φαινομαστε και οι δυο η καλυτερα πρεπει να φαινομαστε σαν ενα. δεν ξερω τι να κανω εχω φρικαρει με τον προηγουμενο και φοβαμαι δεν ξερω να φερθω. τι να κανω δεν ξερωω. θα μου ερθει αυθορμητα ελπιζω. το καλο ειναι οτι μολι γνωριστηκαμε μου ειπε οτι ειμαστε συνεργατες. ενα αλλο καλο ειναι οτι σημειωνουμε σε εναν πινακα ολες τις εκρεμμοτητες οποτε θα μπορουμε να πρατουμε. θελω πολυ πολυ να ηρεμησουν τα πνευματα κ νιθω οτι θα γινει και θελω να ειμαι σωστη απεναντυ του. επισης δεν θελω να μου παρει τον αερα.λεω να του μιλησω και να του πω τι?να αρχισω να κακολογω εναν ανθρωπο που εχει φυγει.?τι εντυπωση δινω??? ολα καλα θΑ ΠΑΝΕ ΟΛ

εδω και μερες εχουν γινει αλλαγες στον επαγγελματικο μου κοσμο. Απο οτι αντιλαμβανομαι ειναι θετικες και ολα θα πανε καλα. Τον τελευταιο μηνα ειμουνα πολυ πιεσμενη απο τοτε που εσκασε η ειδηση της αλλαγης και οπως παντα κυριαρχουσαν οι χειροτερες προβλεψεις. ευτυχως ομως βγηκαν αναληθης μεχρι την στιγμη που γραφω και μετα απο 3 χρονια πλεον εχω ενα θετικο περιβαλλον εργασιας. και το αντιμετωπιζω σωστα δινω οτι μπορω κ οσο μπορω δουλευω 10 ωρες την ημερα και μπορω να πω με σιγουρια οτι επιτελους νιωθω χρησιμη. την στιγμη του αποχαιρετισμου ενιωσα ανακουφιση.μου βγηκε ενα χαμογελο που προσπαθησα να κρυψω γιατι ηταν η χαρα μου για την αλλαγη του κλιματος. οποτε απο δευτερα θα εχω ηρεμια σιγα σιγα και θα γινομαι ολο και περισσοτερο χρησιμη. ολα τα δακρυα και τις στεναχωριες ολα αυτα τα χρονια και ολες τις κοντρες τις κλεινω σε ενα συρταρι και τωρα επιτελους ανταμοιβομαι για την υπομονη μου. δεν με πειραζει η δουλεια ουτε που δεν ειχα χρονο αυτες τις ημερες για να χαζεψω γιατι ειμουνα παραγ